Bij alle verdrietige nieuwsberichten over eenzame ouderen in quarantaine mijmer ik even over Hitje met haar bitterballen en bemoedigende schouderklopjes. Helaas leeft ze niet meer, maar deze bevlogen vrijwilliger in de ouderenzorg – zelf destijds al zeventigplus – wist als geen ander hoezeer de bewoners van een verzetje houden. Een hapje, drankje, spelletje, muziek, een praatje en wat gekheid met elkaar: zo liet Hitje hen de zorg(en) even vergeten. Van haar bruin-café-middagen in het bovenzaaltje knapte iedereen op.…