Ze leerde toestemming geven aan zichzelf en pakte daarmee meer regie over haar eigen leven. Al ontdekte Marjan Faber (51) ook dat je keuzes nooit helemaal kunt overzien. In haar tiny house komt ze zichzelf onherroepelijk tegen, laverend op de woelige gevoelsstromingen tussen treurnis, tevredenheid en diep geluk. “Mijn uitdaging in deze levensfase is ruimte te geven aan wat er wil ontstaan.”…

Steeds weer met een schone lei beginnen. Dat is voor Jesse Ramerman (29) de basis van zijn werk in de forensische zorg. Hij kijkt verder dan onbegrepen, risicovol gedrag. Ziet de nood en het onvermogen van de mens daarachter. Dat komt door zijn eigen levenservaring. “Ik ken de wanhoop, woede en zelftwijfel. Ik weet hoe het is om in een waas te leven en schijt aan alles te hebben. Daarom weet ik óók hoe belangrijk het is om er te mogen zijn met alles wat je bent. Onvoorwaardelijk.”…

Waar blijf je zelf met een groeiend gezin en bedrijf? René Hooghiemster (38) gaat het best op eigenaarschap en dat lijkt in de knel te komen door de uiteenlopende belangen in zijn drukke bestaan. “Soms hunker ik naar de eenvoud van het revalidatieproces na mijn ongeluk. Toen was het leven heel helder en simpel. Bij die kern wil ik graag weer uitkomen.”…

Saskia van den Brand (34) krijgt het benauwd van zo-hoort-het-hokjes. “De ruimte om mezelf te kunnen zijn, is nodig om mijn creativiteit te laten stromen”, vertelt de bevlogen schrijfster van kinderboeken voor alle leeftijden. Daarom brak ze los uit haar pogingen om zich te voegen naar gangbare normen en koos een eigenzinnig pad. “Het verlangen om mijn zielsmissie te leven is groter dan mijn onzekerheid.”…

Marlon Rinaldo Wijngaarde (52) leefde jarenlang met zijn gezin op een bestaansminimum. Toch voelde hij zich nooit arm. De ware rijkdom zit voor hem in tevredenheid, klein geluk, gezondheid en familiebanden. Zijn weg naar dat besef was grillig. Gezien worden om prestaties en materieel bezit was lang een drijfveer voor Marlon. Tot hij besefte: ik ben goed genoeg zoals ik ben.…

De levensweg van Anneke Visser-Broekhuizen (70) trad al jong buiten het script van haar vader. Zijn wens dat zij coupeuse zou worden, liet ze subiet los toen hij op haar vijftiende stierf. Achteraf was dat het startschot van een ontdekkingstocht naar Anneke’s eigen identiteit. “Nog steeds ben ik nieuwsgierig naar wie ik ben en onderzoek ik het leven. Het liefst in verbinding met anderen.”…