Hij woont met zijn lief in een landelijk paradijsje, timmert en bouwt graag, inspireert het onderwijs om leerlingen vooral vertrouwen mee te geven, vloekt en droomt in het Hebreeuws, kent dankbaarheid, spreekt bedachtzaam en als zijn ziel de ruimte krijgt, dan kwispelt hij als een hond die wordt losgelaten. In alles is Tamir Herzberg (63) verweven met het leven; hij voelt zich deel van het geheel. Share: Twitter Facebook Google+…